Małżeńska migrena

Dzień powitał mnie migreną. Ból głowy spowolnił myśli i ruchy wtedy, gdy wiatr za oknem przyspieszył. Mały chce się bawić, ja pragnę spokoju... Kawa pogorszyła sytuację, dając rozdrażnienie i potęgując napływ pulsującego ucisku. Trwam tak przez chwilę, słuchając odbijającego się w głowie bicia serca. Dałeś mi Panie tą migrenę i wyczuliłeś wszystkie zmysły...  Zwracasz moje oczy na  męża.. W narastającym  bólu moje serce szepcze do niego:

Myślę teraz o nas, kochanie. O tym wspólnym czasie, który już za nami.

Niełatwo cię kochać, wiesz o tym... Jesteśmy od siebie tak bardzo różni: ty ogień, ja woda... Eksplodujesz codziennie swoją żywiołowością, przebojem zmierzasz przez życie, często nie patrząc pod nogi, gdzie  płynę ja - cichutki strumień łagodności i cierpliwości. Staram się przynieść ci trochę ochłody w upale twoich obowiązków i codziennych zmagań.

Kiedyś żyliśmy z ciągłą migreną, w pulsującym bólu miłości, który stopniowo łagodniał, by znowu potem nabrać na sile. "Takie jest życie, miłość boli" mówiłeś do mnie...  Tak trudno wtedy było mi powiedzieć kocham... wszystko wokół denerwowało, a w szczególności ty - niedoskonały człowiek, który miał być księciem z bajki, a stał się potworem, który nic nie rozumie. Twój ogień trawił wszystko w pobliżu mnie, wysuszał nawet resztki łez - pozostałości cichego strumienia mojej miłości...  Twój płomień  przygasał, bo... gasiłam go systematycznie. Tlił się w tobie tylko mały żar.

A potem nastała  Cisza...  W niej odnalazłam Tego, który się o nas zatroszczył w tej trudnej chwili, w bólu, w naszej ludzkiej słabości. To On kazał mi dmuchać na te  twoje węgielki, by rozpaliły się znów w otwarty ogień, bo nim właśnie jesteś kochanie. Dał mi odwagę, by włożyć ten płomień do serca. Tak, moja miłość ma płonąć! Twoim płomieniem w moim sercu. A ty? Ty masz utonąć we mnie... 

Tylko z Nim można tak żyć kochanie. Niemożliwe? A jednak! Kocham cię! Z całym tym twoim bagażem, wielkim worem wad, niedoskonałości i zranień. Z balonem twojej wszystkowiedzącej pychy, sakwą wypchaną chciwością, z worem zazdrości i gniewu, z wielkim, kolorowym latawcem lenistwa, ozdobionym wstążeczkami małych złośliwości.  

Stoję przed takim tobą i wpadam w zachwyt. Jesteś wspaniały! Ten kształt, kompozycja, wyrazistość przekazu... Boskie arcydzieło!  Potrafisz tak patrzeć  bez Niego?

Życie jest piękne, kochanie, gdy żyje się w Pełni. W Pełni jest miłość, która nie boli migreną. Miłość, która  przemienia i daje siłę, by nieść dobro, życzliwość i radość. Miłość, która jest niegasnącą iskrą, światłem w ciemności, bezgraniczną głębią...  Wypłyń na nią razem ze mną kochanie... Chodź, zabiorę cię w cudowną, niezapomnianą podroż naszego życia, w poszukiwaniu spełnienia... Ty ogień, ja woda -  razem, w Jego bezpiecznej łodzi.

P.S.
Ogień + woda = para wodna
Para wodna = chmura
chmura = niebo
niebo = Bóg
Bóg = miłość
Ogień + woda  =  miłość.  :)  znasz lepsze równanie, kochanie?

 

Photo by Pablo Heimplatz on Unsplash